Nisje en labyrint

Ruimte voor nieuw leven

Eind maart 2021 begon ik met het bewerken van de dode beukenboom aan de mooie Beukenlaan, vrij vooraan in het Sparrenburgbos. Na lang wikken en wegen besloot ik een klein nisje te maken in deze markante boom (met een paar 'antennes'). Ik was lange tijd wat terughoudend om met deze boom aan het werk te gaan. Uit respect voor het majestueuze en het beeldbepalende van de rij beuken die hier staan.

Uiteindelijk dus toch. Een kleine nis in de dode boom die ruimte geeft aan nieuw leven: lievevrouwebedstro (een typische bosplant die zich thuisvoelt tussen beuken). Deze beuk heeft het nieuwe leven in zich en draagt het een warm hart toe.

Ondanks dat deze boom 'dood' is, zit er toch veel leven in. Er zijn vele spechtengaten te zien en allerlei kruip- en kriebelbeestjes bewonen deze stam. En sinds kort is er ook een hele zwammenfamilie bijgekomen.

 

Labyrint

 

Een belangrijke (levens-)vraag

Een tijdje later bezocht ik een voedselbos in Waspik, waar ook een labyrint is aangelegd. De gedachte achter het labyrint vond ik zo fascinerend dat het idee opkwam achter de Beukenboom ook een labyrint te maken. 

In een labyrint kun je niet verdwalen (dit in tegenstelling tot een doolhof). Loop het labyrint in en je wordt vanzelf geleid naar het middelpunt. 

Betreed het labyrint met een voor jou belangrijke (levens-)vraag. Overdenk deze vraag terwijl je naar het middelpunt loopt. Daar aangekomen krijg je een antwoord op je vraag. Probeer hier ontvankelijk voor te zijn en zet al je zintuigen open. Heb geduld. Vervolgens loop je weer terug en overdenk je het antwoord (hoe klein en onduidelijk misschien ook) dat je hebt gekregen. Het vertelt je iets over jezelf en over de vraag die je jezelf stelde.

 

Ruimte voor iedereen

Iedereen kan hier terecht. En het mooie is dat verschillende mensen het labyrint ook mee helpen heel te houden. Takken herschikken en nieuwe takken aandragen, zo is het en blijft het van ons allemaal. Een fijne gedachte.

 

Buddha's

In de loop van de tijd verschenen er veertjes, bloemetjes, andere kleine voorwerpjes en enkele Buddha's in het nisje. Blijkbaar wordt deze plaats gezien als een inspiratieplek en misschien wel een plek van rust. Ik vind dat prachtig om te zien.

 

Sinds dit voorjaar (2022) ligt er steeds meer zaagsel in het nisje. Er zijn vele beestjes actief in het binnenste van de boom, onder andere wespen. De lievevrouwebedstro wordt bedolven onder dit houtgruis en heeft het er moeilijk mee. De twee Buddha's die je hierboven ziet zijn momenteel elders, ik weet niet waar. Wel staat er weer een nieuwe en een afbeelding van Maria en haar kind.

Ook is er een enorme zwam aan de voet van de boom gegroeid. Daarnaast nog diverse zwammen op andere plekken op de stam.

 

Bezoekers blijven komen. Met Buddha en Maria. Ze gaan goed samen. En het zaagsel blijft maar stromen. De lievevrouwebedstro is hier helemaal verdwenen maar er groeien er nog wel enkele achter de boom.