Duizend rondjes door het bos

Schildpad schenkt nog eens in.

‘Zeg Haas, hoe lang kennen wij elkaar al?’

‘Uhm, even denken hoor.’ Haas leunt rustig achterover en zegt: 

‘We spelen al verstoppertje vanaf dat we kunnen lopen en we zingen liedjes zolang als ik me kan herinneren’. Haas kijkt omhoog naar een vlinder en vervolgt: ‘We hebben samen zeker duizend rondjes door het bos gelopen. Volgens mij kennen we elkaar al ons hele leven.’

‘Oh, wow, ik denk dat je gelijk hebt’, zegt Schildpad en neemt nog een slokje thee, ‘We hebben ook vaak samen in het gras liggen luieren.’ Schildpad laat de zachte grassprietjes tussen zijn poten doorgaan. ‘En ontelbaar vaak hebben we hier gegeten bij zonsondergang.’

‘Jij kunt ook zo lekker koken’, zegt Haas, ‘En weet je nog dat je me laatst een prachtig verhaal voorlas?’ Haas kijkt dromerig voor zich uit en laat bijna het theekopje uit zijn poten vallen.

‘Nog een kopje thee, Haas?’

Haas kijkt Schildpad aan en zegt: ‘Graag, en nu ik er zo over nadenk, we zijn al zo lang vrienden, daar proosten we op!’

 

Duizend rondjes door het bos schreef ik naar aanleiding van de GRAAG TRAAG bordjes die we plaatsten in onze straat om mensen aan te sporen rustig aandoen te verkiezen boven haast.

oktober 2025